බත්....

මේක ලියන්න හිතුණෙ ඇයිද කියල අහන්න එපා. කිසි තේරුමක් නැති වෙන්න පුළුවන්. ඒත් මට හිතුණ දේ නේ.

මට මේ බත් බත් විධියටම කාල එපා වෙලා. අද දවල් කෑමට ගෙදර ගියාම කන්න බත් ව්‍යංජන කීපයක් එක්කම තිබුණත් මගේ හිත ගියෙ සිලි මල්ලක ඔතල තිබුණ පාන් කාලකට! ඒ එක්කම පොල් සම්බල් දීසියක් වහල තිබුණ. කවර කතාද? දවල් කෑම එපමණයි. ඒක හිතේ තියාගෙන කල්පනා කරද්දි තමයි කාලාන්තරයක් මගේ හිතේ හොල්මන් කරපු මේ අදහස ලියන්න හිතුණේ.

අද තියෙන කාර්ය බහුලත්වයත් එක්ක අපේ ආහාර පුරුදු ක්‍රමයෙන් වෙනස් වේගෙන යනව. පාන් කියන ආහාරය ප්‍රධාන ආහාරය වෙලා තිබුණ කාලයක්ම. සාපේක්ෂව තිරිඟු පිටි කෑම වල මිල ගණන් පහුගිය වසර කීපය තුල දරුණුවටම ඉහල ගිය නිසා නැවත මිනිස්සු සහල් ආහාර වලට පුරුදු වෙමින් ඉන්නව. ඒත් මම අහල තියෙන විධිය අනුව අපට සහල් හරහා විවිධ කෑම වර්ග පිලියෙල කරගන්න තියෙන හැකියාව අල්පයි. අවුරුදු සීයකට විතර කලින් සිට එපිටදී නම් සහල් ප්‍රධාන ආහාරය වුණා විතරක් නෙවෙයි, ඒ හරහා විවිධ ආහාර වර්ග පිළියෙල වුණ හැටියකුත් තියෙනව. ඒත් දැන් ඉඳි ආප්ප, ආප්ප වගේ ඒව හැර ෂෝ කේස් වල දාල උදේට කඩවල තියෙන නොයෙක් කෙටි කෑම වර්ග වගේ ලේසියෙන් සහල් වලින් ආහාර පිලියෙල වෙන්නෙ නැති තරම්. අවුරුදු කාලෙට නම් තියෙනව වුණාට ඒ කැවිලි නේ. ඒ මාසෙට පස්සෙ ආයෙත් බත් බත් ම තමයි.

‍සහල් වලින් බැරිද වෙනස් වෙනස් කෙටි කෑම හදන්න. රෝල්ස් පැටිස් නොවුණට ඒ වගේ ලේසියෙන් පරිභෝජනය කරන්න පුළුවන් කෙටි කෑම වර්ග?

ඒක කරන්න පුළුවන් නම් සෑහෙන්න ප්‍රචාරයක් දීල හරියට රණ විරුවන් ගැන මොරාල් එක හදනව වගේ දෙයක් කරන්න පුළුවන් සහල් ආශ්‍රිත කෑම වලටත්.

එහෙම කිව්වම ඔයාල කියයි "ඇයි ඕයි බත් තියෙන්නෙ! කනවකෝ" කියල. මං මුලින්ම කිව්වෙ මට බත් එපා වෙලා කියල. හික්! වෙනස් ආකාරයකට බත් කන්නයි මට දැන් ඕන. ඒක කරන්න පුළුවන් සහ ව්‍යාපාරික මට්ටමින් පවා සෑහෙන්න දියුණු කරන්න පුළුවන් මගේ සිතිවිල්ලක් තමයි මම කිව්වෙ.

සහල් භාවිතා කර නිපදවූ කෙටි කෑම වලට හොඳ ඉල්ලුමක් හදන්න බැරි වෙන එකක් නෑ මගෙ හිතේ..