වෙනද වගේම දවසක්

දැණෙන නොදැණෙන
සියල්ල මතින් දැණෙන
සුන්දර ලෝකයක් ගැන සිහිනය
මිය යයි
නැවත උපදියි

කෙදිනකවත්
වචනයෙන් වැනුමට අසමත්
ඒ සොඳුරු සිතිවිල්ල
වල් වදියි
නැවතත් ශිෂ්ඨ වෙයි

කියන්නට වදන් නැති
සිත පිරී ඇති
ඒත් නමක් නැති
හැඟීමක් ගැන
ලියා තබමි
කිසි හැඟීමක් නැති මොහොතක
කිසි හැඟීමක් නැතිවම

අතීතය මිය ගිහින්
හෙට පිළිසිඳවමින්
අද ජීවත් කරමින්
සිත පුරවාලමින්
නුඹට ඇල්මෙන්
අසීමිත සිතුවිල්ලෙන්


2011-09-08

මම දන්නව මේක සිරාම විධිය නෙවෙයි කියල. මේ වෙලාවෙ හැටිය‍ට මීට වඩා එකක් හොයාගන්න බැරි වුණා.